ΑΝΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΒΑΛΒΙΔΑ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο ΜΙΣΘΩΤΗΣ. ΖΗΜΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΔΑΠ

ΑΝΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΒΑΛΒΙΔΑ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο ΜΙΣΘΩΤΗΣ. ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΠΡΟΣΤΗΘΕΝΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ ΑΕ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΙΔΙΑ. ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ ΑΕ ΣΕ ΟΛΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ.

Βλ. την υπ΄ αριθμ. 189/2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών .

Στην ενώπιον του Μονομελους Εφετειου Αθηνών δίκη, παραστάθηκε η ενάγουσα εκδοτική εταιρεία με έδρα την Αθήνα [νυν εκκαλουμένη], εκπροσωπουμενη δια του Πληρεξουσιου Δικηγόρου της Ιωάννη Γ. Λουκά, με εκαλουσα την αρχικως εναγόμενη ΕΥΔΑΠ ΑΕ.

............................................................................................................................................................................................

..........................................................................................................

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η από 14-6-2018 ( με αριθμ. κατ. στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ……………………… και στο παρόν Δικαστήριο ………………………. έφεση της ηττηθείσας πρωτόδικος εναγομένης [σημ. ΕΥΔΑΠ ΑΕ] και ήδη εκκαλούσας κατά της οριστικής 6072/2018 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο δίκασε τη διαφορά αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, έχει ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες και είναι εμπρόθεσμη, …………………………………. Πρέπει, επομένως να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να ερευνηθούν οι λόγοι της κατά την ίδια διαδικασία (άρθρο 533 παρ. ι Κ,ΠολΔ.).

Στην κρινόμενη αγωγή της η ενάγουσα εκθέτει ότι την 05-12-2012 η εναγομένη δια των προστηθέντων εργατών της, χρησιμοποιώντας αμελώς ένα αποφρακτικό μηχάνημα προέβη σε απόφραξη, με πολύ μεγάλη πίεση, ενός φρεατίου κείμενου έξω από τον εκδοτικό οίκο που διατηρεί επί της οδού …………………….. στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να σπάσει ο σωλήνας να ξηλωθεί η τάπα αποχέτευσης του καταστήματος της και να γεμίσει το υπόγειο αυτού με ακάθαρτα νερά και λύματα. Ότι συνεπεία των αμελών ενεργειών των προστηθέντων της εναγομένης καταστράφηκαν τα ευρισκόμενα στο χώρο βιβλία, όπως αυτά αναλυτικώς αναφέρονται κατά τίτλο, ποσότητα και αξία, στην αγωγή συνολικής αξίας 31.310,35 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης της αξίας παραγωγής των βιβλίων και του κέρδους πώλησης), ενώ για την καθαριότητα του χώρου και την επισκευή του σωλήνα δαπάνησε το ποσό των 710 ευρώ. Ζητεί δε , να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει: α) το συνολικό ποσό των 31.110,35 ευρώ για την ζημία από την ολική καταστροφή των βιβλίων της υπο τις ειδικότερα γενόμενες στην αγωγή διακρίσεις, όπως το ποσό αυτό διορθώθηκε με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της ενάγουσας, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, η οποία επαναλήφθηκε και στις νομότυπα κατατεθείσες προτάσεις της, β) το ποσό των 710 ευρώ για δαπάνες αποκατάστασης - καθαριότητας του χώρου και γ) 5·000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη συνεπεία της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των προστηθέντων της εναγομένης, νομιμοτόκως , …………………………. και 4) Να καταδικασθεί η εναγομένη στη δικαστική της δαπάνη.

Η εναγόμενη της κύριας αγωγής άσκησε την με αριθμ, κατ. δικογρ. 100389/12902/03-11-2015 προσεπίκληση - παρεμπίπτουσα αγωγή στην οποία εκθέτει ότι σε βάρος της ασκήθηκε η από 10-10-2013 κύρια αγωγή με αριθμ. καταθ. δικογρ. 135867/17434/2013, της οποίας το περιεχόμενο παραθέτει αυτολεξεί, προσεπικαλώντας την καθής η προσεπίκληση- παρεμπιπτόντως εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ Α.Ε.», ως δικονομική εγγυήτρια, δυνάμει του μεταξύ τους καταρτισθέντος ασφαλιστηρίου συμβολαίου και σωρεύοντας παρεμπίπτουσα αγωγή με αίτημα , όπως αυτό περιορίστηκε με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της , από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό , σε περίπτωση αποδοχής της κύριας αγωγής , να αναγνωριστεί η υποχρέωση της παρεμπιπτόντως εναγομένης εταιρείας να της καταβάλει κάθε ποσό που θα υποχρεωθεί αυτή να καταβάλει στην ενάγουσα της κύριας αγωγής, νομιμοτόκως και καταδικασθεί η προσεπικαλούμενη στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του , αφού συνεκδίκασε την αγωγή με την προσεπίκληση-

παρεμπίπτουσα αγωγή δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως κατ'ουσίαν βάσιμη , υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 3ΐ·76ο,35 ευρώ , κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 5.000 ευρώ και επέβαλε σε βάρος της εναγομένης τη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας , ενώ απέρριψε την παρεμπίπτουσα αγωγή και επέβαλε σε βάρος της παρεμπιπτόντως ενάγουσας τη δικαστική δαπάνη της παρεμπιπτόντως εναγομένης . Κατά της απόφασης παραπονείται η εκκαλούσα – εναγομένη - προσεπικαλούσα- παρεμπιπτόντως ενάγουσα, με την έφεση της, για όγους αναγόμενους σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ζητεί , αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολο της άλλως και στην περίπτωση που αυτή γίνει δεκτή εν όλω ή εν μέρει , προκειμένου να μεταβιβαστεί η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο και κατά το μέρος που αφορά την ασκηθείσα πρωτοδίκως παρεμπίπτουσα αγωγή της ασκεί παραδεκτώς επικουρική έφεση , ως προς το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριψε την παρεμπίπτουσα αγωγή της, απευθυνόμενη κατά της παρεμπιπτόντως εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας και ζητεί να γίνει δεκτή η από 3-11-2015 παρεμπίπτουσα αγωγή της ( ΑΠ 1597/2011 1037/2010 τνπ ΝΟΜΟΣ )

Κατά τη διάταξη του άρθρου 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει. Από τη διάταξη αυτή, συνδυαζόμενη με εκείνες των άρθρων 297, 298, 299, 330 και 932 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει, ότι προϋποθέσεις της ευθύνης για αποζημίωση από αδικοπραξία αλλά και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης που αποτελεί μη περιουσιακή ζημία είναι: α) ζημιογόνος συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη), β) παράνομος χαρακτήρας της πράξης ή παράλειψης, γ) υπαιτιότητα, που περιλαμβάνει το δόλο και την αμέλεια και δ) πρόσφορος αιτιώδης συνάφεια μεταξύ ζημιογόνου συμπεριφοράς και αποτελέσματος, δηλαδή της ζημίας. Επομένως, στοιχεία της αγωγής από αδικοπρακτική ευθύνη προς καταβολή αποζημίωσης, προκειμένου αυτή να είναι ορισμένη, κατά το αρθρ. 216 ΚΠολΔ, είναι η ύπαρξη παράνομης συμπεριφοράς, οφειλόμενης σε υπαιτιότητα του δράστη, η πρόκληση ζημίας που πρέπει να εξειδικεύεται ποσοτικά κατά μονάδα ή και ποιοτικά ως προς το αντικείμενο της, καθώς και η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς και της ζημίας που προκλήθηκε, μηδενός άλλου στοιχείου απαιτούμενου (ΑΠ 192/2016 ΑΠ 93/2016, ΑΠ 1513/2014, ΑΠ 847/2010). ΝΟΜΟΣ). Παράνομη, περαιτέρω, είναι η συμπεριφορά που αντίκειται σε απαγορευτικό ή επιτακτικό κανόνα δικαίου, ο οποίος απονέμει δικαίωμα ή προστατεύει συγκεκριμένο συμφέρον του ζημιωθέντος, μπορεί δε η συμπεριφορά αυτή να συνίσταται σε θετική ενέργεια ή σε παράλειψη ορισμένης ενέργειας. Έτσι, παρανομία συνιστά και η παράβαση της γενικής υποχρέωσης πρόνοιας και ασφάλειας στο πλαίσιο της συναλλακτικής και γενικότερα της κοινωνικής δραστηριότητας τον ατόμων, δηλαδή η παράβαση της, κοινωνικώς επιβεβλημένης και εκ της θεμελιώδους δικαίΐκής αρχής της συνεπούς συμπεριφοράς, απορρέουσας υποχρέωσης λήψης ορισμένων μέτρων επιμέλειας για την αποφυγή πρόκλησης ζημίας σε έννομα αγαθά τρίτων προσώπων. Τέτοια νομική υποχρέωση μπορεί να προκύψει, είτε από δικαιοπραξία, είτε από ειδική διάταξη νόμου, είτε από την αρχή που απορρέει από. τα άρθρα 281 και 288 ΑΚ, ήτοι την αρχή της καλής, πίστης, όπως αυτή διαμορφώνεται κατά την παρούσα κοινωνική αντίληψη, ιδιαίτερα, σε περίπτωση που κάποιος δημιούργησε επικίνδυνη κατάσταση, από την οποία μπορούσε να προέλθει ζημία, που του επιβάλλει την ενδεδειγμένη θετική ενέργεια προστασίας προς αποφυγή της ζημίας. (ΑΠ 821/2004 Δ/νη 2004. 1600). Περαιτέρω, κατά την διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ, ο κύριος ή ο προστήσας κάποιον άλλο σε μία υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του. Η εφαρμογή της εν λόγω διατάξεως προϋποθέτει: (α) σχέση προστήσεως, η οποία υπάρχει όταν ο προστήσας διατηρεί το δικαίωμα να δίδει οδηγίες και εντολές στον προστηθέντα, σε σχέση με τον τρόπο εκπληρώσεως της υπηρεσίας του. Στη βάση της σχέσης πρόστησης μπορεί να είναι και οποιαδήποτε άλλη βιοτική σχέση μεταξύ προστήσαντος και προστηθέντος, σημειουμένου ότι είναι αδιάφορο αν η ανωτέρω σχέση, στην οποία βασίζεται η πρόστηση, είναι νόμιμη ή παράνομη, αν ο προστηθείς αμείβεται ή όχι ή, τέλος, αν η σχέση πρόστησης είναι διαρκής ή ευκαιριακή, ενόψει τέλεσης συγκεκριμένης μόνο πράξης αρκεί ο προστηθείς να υπόκειται στον έλεγχο ή τις γενικές οδηγίες και εντολές ή στην επίβλεψη του προστήσαντος κατά την εκτέλεση της εργασίας που του ανατέθηκε (ΟλΑΠ 20/2009, ΑΠ 22/2004, ΑΠ 411/2003)· (β) ενέργεια του προστηθέντος παράνομη και υπαίτια, πληρούσα τις προϋποθέσεις του άρθρου 914 και (γ) η ενέργεια αυτή του προστηθέντος να έγινε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας που του έχει ανατεθεί ή επ' ευκαιρία ή εξ αφορμής της υπηρεσίας του ή ακόμη και κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του αυτής, η οποία υφίσταται όταν η ζημιογόνος πράξη τελέσθηκε εντός των ορίων των καθηκόντων που ανατέθηκαν στον προοτηθέντα, ή επ ευκαιρία ή εξ αφορμής της υπηρεσίας, αλλά κατά παράβαση των εντολών και των οδηγιών, που δόθηκαν εις εκείνον ή καθ' υπέρβαση των καθηκόντων του, που διέπουν τη μεταξύ τους σχέση, εφόσον μεταξύ της ζημιογόνου ενέργειας του προστηθέντος και της υπηρεσίας που του ανατέθηκε υπάρχει εσωτερική συνάφεια, με την έννοια ότι η αδικοπραξία δεν θα ήτο δυνατόν να υπάρξει χωρίς την ιδιαίτερη σχέση, ή ότι η τελευταία υπήρξε το αναγκαίο μέσο που κατέστη εξαιτίας ακριβώς της θέσεως, των μέσων και των ευκαιριών που διέθετε ο προστηθείς στο πλαίσιο της ειδικής σχέσεως προς τον προστήσαντα, και με την χρησιμοποίηση τους για άλλο σκοπό από εκείνον για τον οποίο του ανατέθηκαν (ΑΠ 1385/2013 ΕΠΙΣΚΕΔ 2013/906). Με τις προϋποθέσεις αυτές θεμελιώνεται η αντικειμενική ευθύνη του προστήσαντος για τις ζημίες που παράνομα και υπαίτια προκάλεσε ο προστηθείς, με τον οποίο ευθύνεται εις ολόκληρο, όπως συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 481,486 και 926 ΑΚ (ΑΠ 698/2012).

Από τη διάταξη του άρθρου 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, με την οποία ορίζεται ότι το δικόγραφο της αγωγής, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 118 ή 117 πρέπει να περιέχει: α) σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και γ) ορισμένο αίτημα, προκύπτει ότι η μη πλήρης αναφορά των περιστατικών αυτών καθιστά την αγωγή αόριστη και οδηγεί στην απόρριψη της ως απαράδεκτης, για έλλειψη διαδικαστικής προϋπόθεσης, η οποία αποτελεί και προϋπόθεση του παραδεκτού της (ΑΠ 1703/2013 Δημ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1611/2008 Δ 2008,1131, ΑΠ 187/2006 Δ 2006,907).Περαιτέρω έκθεση των απαραίτητων κατά νόμο στοιχείων που πληρούν το πραγματικό του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου, θεωρείται ότι υπάρχει και όταν ιστορικά αναφέρεται στην αγωγή ορισμένη νομική έννοια, υπό την προϋπόθεση ότι το περιεχόμενο της είναι αναμφίβολα γνωστό, αφού τα προκαθορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία μιας τέτοιας έννοιας υπονοούνται με τη χρησιμοποίηση της λέξης με την οποία αυτή δηλώνεται, οπότε δεν απαιτείται λεπτομερής αναφορά και ανάλυση των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων. Εντεύθεν, έπεται ότι, εφόσον στην αγωγή αναφέρεται ιστορικά η αναμφίβολα γνωστή έννοια της πρόστησης, θεωρείται ότι προβάλλονται με αυτή τα χαρακτηριστικά για την εξειδίκευση και περιγραφή της έννοιας αυτής γεγονότα. Η συγκεκριμενοποίηση των αναφερόμενων στην αγωγή βασικών γνωρισμάτων της νομικής έννοιας μπορεί να γίνει με βάση τα ειδικότερα περιστατικά που προκύπτουν από την αποδεικτική διαδικασία, έστω και αν αυτά δεν τα έχει επικαλεσθεί ο ενάγων (ΑΠ 1856/2013, ΑΠ 1198/2009, ΑΠ 1226/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση, στο δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής η ενάγουσα ιστορεί ότι διατηρεί κατάστημα - εκδοτικό οίκο επι της οδού .............................και ότι στις 5 Δεκεμβρίου 2012 οι προστηθέντες εργάτες της εναγομένης προέβησαν από αμέλεια τους στην αδικοπρακτική συμπεριφορά που λεπτομερώς περιγράφεται στην αγωγή ήτοι χρησιμοποίησαν αμελώς το αποφρακτικό μηχάνημα σε φρεάτιο της εναγομένης ευρισκόμενο έμπροσθεν του καταστήματος της ,προβαίνοντας σε βίαιη απόφραξη με πολύ μεγάλη πίεση στον αγωγό αποχέτευσης με αποτέλεσμα να σπάσει ο σωλήνας και να ξηλωθεί η τάπα αποχέτευσης του καταστήματος της πλημμυρίζοντας το υπόγειο του με ακάθαρτα ύδατα και λύματα συνεπεία των οποίων καταστράφηκαν τα λεπτομερώς περιγραφόμενα κατά τίτλο αξία και ποσότητα βιβλία και υπέστη η ενάγουσα την διεκδικούμενη με την αγωγή ζημία . Με το ως άνω περιεχόμενο, η αγωγή διαλαμβάνει με επάρκεια όλα τα πραγματικά περιστατικά που απαιτούνται για την πλήρη συγκρότηση της ιστορικής βάσης της, αφενός μεν χαρακτηρίζοντας τη σχέση που συνδέει τους εργάτες που προκάλεσαν την ζημία με την εναγομένη , ως σχέση πρόστησης, με προστήσασα την εναγομένη αρκούσης αυτής της αναφοράς, σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στη μείζονα σκέψη, για την περιγραφή της πρόστησης, αφού είναι νομική έννοια με αναμφίβολα γνωστό περιεχόμενο, με την αναφορά της οποίας υπονοούνται τα προκαθορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής, η εξειδίκευση και περιγραφή των οποίων μπορεί να προκύψει από τις αποδείξεις, αφετέρου δε εκτίθενται τα πραγματικά περιστατικά που κατά το νόμο θεμελιώνουν την παράνομη και υπαίτια ζημιογόνα συμπεριφορά των προστηθέντων από την εκκαλουμένη εργατών, την πρόκληση ζημίας από τη συμπεριφορά αυτή και τα στοιχεία προσδιορισμού της συνδεόμενης αιτιωδώς με την αδικοπραξία ζημίας που προκλήθηκε στην εφεσίβλητη , ενώ δεν ήταν απαραίτητη για την πληρότητα των στοιχείων της αδικοπραξίας, η οποία στηρίζεται στην πρόκληση φθορών στα περιουσιακά στοιχεία της ενάγουσας, να προσδιορίζονται ονομαστικά οι συγκεκριμένοι εργάτες της εναγομένης οι οποίοι προκάλεσαν την ένδικη φθορά ( πρβλ ΑΠ 632/2014 ΔΕΕ 2014/1066) η να εξειδικεύεται η ειδικότερη σχέση των ζημιωσάντων ως εργατών , υπάλληλων η εχόντων έτερη ιδιότητα - αν και στην αγωγή αναφέρονται ως εργάτες ενώ παράλληλα περιγράφεται η αμελή συμπεριφορά που επέδειξαν . Συνεπώς το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι με επάρκεια αναφέρονται στο δικόγραφο της αγωγής τα πραγματικά περιστατικά της αδικοπραξίας και της σχέσης πρόστησης μεταξύ της εναγομένης και των εργατών της και έκρινε ορισμένη την αγωγή, δεν αρκέστηκε σε λιγότερα στοιχεία από αυτά που απαιτεί ο νόμος για την ιστορική βάση της αγωγής, και ειδικότερα η διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ, και όσα περί του αντιθέτου υποστηρίζει η εκκαλούσα με τον πρώτο λόγο έφεσης κρίνονται απορριπτέα.

Από τις καταθέσεις των μαρτύρων, των διαδίκων στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου , οι οποίες περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, τα έγγραφα που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. ι γ", 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα διατηρεί επιχείρηση βιβλιοπωλείου - εκδοτικού οίκου και υποκατάστημα αυτής στεγάζεται, σε μίσθιο ισόγειο κατάστημα, μετά υπογείου επιφάνειας 48 τ.μ., επί της οδού .......................... στην Αθήνα. Η πολυκατοικία επί της οποίας ευρίσκεται το κατάστημα είναι παλαιάς κατασκευής, χωρίς να είναι ενταγμένη στον κεντρικό αγωγό (οριστικό δίκτυο) ή να φέρει φρεάτιο προσαρμογής της αποχέτευσης ή δικλείδα ασφαλείας, αλλά συνδέεται κάθετα σε αυτό με ξεχωριστή παροχή, η οποία απομονώνεται από τον κεντρικό αγωγό με την τοποθέτηση τάπας στην απόληξη του σωλήνα διακλάδωσης του ακινήτου. Την 05-12-2012 και κατά τις πρώτες πρωινές ώρες η εναγομένη, δια των προστηθέντων υπαλλήλων της, εκτέλεσε εργασίες απόφραξης εγκιβωτισμένου φρεατίου επί της οδού ..................., το οποίο βρίσκεται έξωθεν του προαναφερομένου καταστήματος και σε απόσταση περίπου 6 μέτρων από αυτό.

Τα φρεάτια αυτά χρησιμεύουν για να παρακολουθείται ανά διαστήματα η ομαλή λειτουργία του κεντρικού αποχευτικού αγωγού που διέρχεται δια της οδού ............... και σε αυτόν εκβάλλουν οι αποχετεύσεις των γειτονικών ιδιοκτησιών . Στον αποχετευτικό αγωγό και σε απόσταση 6 μέτρων ως προελέχθη, από τη ρυμοτομική γραμμή σε βάθος 1,2 μ. είναι συνδεδεμένος σωλήνας αποχετεύσεων διαμέτρου Φ 125 δια μέσου του οποίου αποβάλλονται στον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό τα υγρά απόβλητα της συγκεκριμένης πολυκατοικίας. Η σχετική διαδικασία προέβλεπε την εισροή, δια εμβόλου, στον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό υδροβολής, με σκοπό την απόφραξη του φρεατίου δια της πίεσης του διερχόμενου ύδατος. Ωστόσο, κατά τις σχετικές εργασίες οι προστηθέντες- εργάτες της εναγομένης δεν επέδειξαν την απαιτούμενη επιμέλεια και προσοχή με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημία στην περιουσία της ενάγουσας. Ειδικότερα ο λαστιχένιος σωλήνας της υδροβολής, ο οποίος συνδέεται με το αυτοκίνητο κομπρεσέρ που χρησιμοποιείται για τις αποφράξεις βουλωμένων αποχετευτικών αγωγών ξέφυγε κατά τον χειρισμό του , - ο οποίος γίνεται με τηλεκοντρόλ -, από τους προστηθέντες της εναγομένης και προσέγγισε τη διακλάδωση της επίδικης πολυκατοικίας λόγω δε της χρήσης πίεσης υδροβολής μεγαλύτερης του απαιτούμενου και του ανεκτού από την συνδεσμολογία του σημείου, ο σωλήνας έφυγε από το φρεάτιο , παρεισήφρισε εντός της αποχέτευσης της πολυκατοικίας στην οποία βρισκόταν το κατάστημα της ενάγουσας και κινούμενος με υψηλές συνθήκες πίεσης και ταχύτητας λόγω της στενότητας της διαμέτρου του σωλήνα εντός αυτού , διένυσε απόσταση 6 μ. και έφθασε μέχρι το υπόγειο του καταστήματος της ενάγουσας . Στο σημείο αυτό βρήκε εμπόδιο τον πλαστικό σωλήνα της αποχέτευσης κάθετα τοποθετημένο σε αυτή , τον κτύπησε με βιαιότητα κάτω από την τάπα παρακολούθησης , τον διέρρηξε με το μεταλλικό εμπρόσθιο τμήμα του, τινάζοντας ταυτόχρονα με πίεση και την τάπα στον αέρα και ακολούθως εισχώρησε ( ο σωλήνας) ανεξέλεγκτος στο υπόγειο της ενάγουσας συμπαρασύροντας τα λύματα που είχε ήδη φέρει στο φρεάτιο . Ακολούθως οι προστηθέντες εργάτες της εναγομένης , έχοντας την πεποίθηση ότι εκτέλεσαν τις αναγκαίες εργασίες και ξεβούλωσαν το κεντρικό αγωγό μάζεψαν το σωλήνα και αποχώρησαν . Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι τα λύματα, λόγω της πίεσης, αρχικά εκτινάχθηκαν στο ταβάνι και εν συνεχεία πλημμύρισαν τον χώρο με την στάθμη τους να φτάνει μέχρι του ύψους των 15 εκατοστών. Τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά αποδεικνύονται, τόσο από την διενεργηθείσα, αμέσως μετά το περιστατικό αυτοψία της εναγομένης, στην οποία αναφέρεται ως αιτία της βλάβης «κατά τις ενέργειες απόφραξης του αγωγού από το ΣΑΕ (συνεργείο) αποκολλήθηκε τάπα στις σωληνώσεις της εσωτερικής εγκατάστασης στο υπόγειο του ακινήτου» (βλ σελ. 3η, παρ. Ε.8 της με κωδικό φακέλου Α/89 συνταχθείσας την 28-01-2013 πραγματογνωμοσύνης, σε συνέχεια της ως άνω αυτοψίας, σε συνδυασμό με την, προσκομιζόμενη υπό της ενάγουσας με αριθμό σχετικού 11, έκθεση αυτοψίας), όσο και από την μεταγενέστερα συνταχθείσα υπ'αριθμ. 2130132346/17-01-2013 έκθεση πραγματογνωμοσύνης της εταιρείας «ΜΕΝΤΩΡ Α.Ε.» για λογαριασμό της εναγομένης. Εξάλλου και η ίδια η εναγομένη προσέφερε αποζημίωση ύψους 4-700 ευρώ προς την ενάγουσα την οποία εκείνη δεν απεδέχθη, καθόσον δεν κάλυπτε το σύνολο της ζημίας που εκείνη είχε υποστεί. Η εναγομένη, αν και αρνείται ότι η ζημία στο κατάστημα της ενάγουσας οφείλεται στην υπαίτια συμπεριφορά των προστηθέντων της , εντούτοις ισχυρίζεται ότι η προσφορά της να αποζημιώσει την ενάγουσα , σχετίζεται με το κοινωνικό προφίλ της , ως εταιρείας και αφορούσε το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της . Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται απορριπτέος , ως κατ ουσίαν αβάσιμος . Αυτό διότι , σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής αλλά και την συναλλακτική πρακτική , εάν η ένδικη ζημία δεν οφειλόταν στην αμελή συμπεριφορά των προστηθέντων της εναγομένης εκείνη δε έφερε την ευθύνη αποκατάστασης της. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι εκ της αμελούς συμπεριφοράς των προστηθέντων της εναγομένης, οι οποίοι δεν εκτέλεσαν τη διαδικασία της απόφραξης του φρεατίου κατά τον προσήκοντα και σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές και διδάγματα τρόπο, προκλήθηκε ζημία στην ενάγουσα, συνιστάμενη στην εισροή ακάθαρτων υδάτων στο υπόγειο του καταστήματος της, τον οποίο χρησιμοποιούσε ως αποθηκευτικό χώρο βιβλίων με αποτέλεσμα να καταστραφούν βιβλία έκδοσης της συνολικής αξίας 31.110,35 ευρώ τα οποία περιγράφονται λεπτομερώς στην υπο κρίση αγωγή , αλλά και την επιβάρυνση της με τα έξοδα αποκατάστασης της ζημίας στο χώρο καθόσον η ενάγουσα δαπάνησε το ποσό των 250 ευρώ για καθαριότητα, και 400 ευρώ για νέα υδραυλική εγκατάσταση. Η ζημία της ενάγουσας, ως ανωτέρω εκτέθηκε, τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με τις ενέργειες της εναγομένης, καθώς η εισροή των υδάτων και η εξ αυτής καταστροφή των βιβλίων και η ανάγκη επισκευών υπήρξε αποτέλεσμα κακών χειρισμών κατά την απόφραξη του φρεατίου, τη δεδομένη χρονική στιγμή, καθώς και κατά το παρελθόν είχαν λάβει χώρα αποφράξεις του κεντρικού αγωγού (βλ. κατάθεση μάρτυρα της εναγομένης, ο οποίος αναφέρει ότι γίνονται περί τις 8 αποφράξεις ημερησίως από συνεργεία της), χωρίς παρόμοια αποτελέσματα και τα όσα περί του αντιθέτου υποστηρίζει η εκκαλοΰσα με τον τέταρτο λόγο έφεσης της κρίνονται απορριπτέα.

Η εναγομένη προέβαλε παραδεκτώς ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ένσταση συνυπαιτιότητας της ενάγουσας στην πρόκληση της ζημίας της την οποία επαναφέρει νομίμως με σχετικό λόγο έφεσης ισχυριζόμενη ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό Λειτουργίας Αποχέτευσης η εναγομένη όφειλε αφενός να είχε τοποθετήσει και να συντηρεί δικλείδα ασφαλείας στον Παλαιό Δημοτικό Αγωγό της οδού Σόλωνος ενόψει και του γεγονότος ότι στο συγκεκριμένο τμήμα της οδού δεν διέρχεται οριστικό δίκτυο ενώ παράλληλα δεν είχε κατασκευάσει στο ακίνητο της φρεάτιο προσαρμογής εκτός και παρά της ρυμοτομικής γραμμής σε θέση άμεσα επισκέψιμη για να είναι δυνατή η οποιαδήποτε επέμβαση της εναγομένης μέσω του δήμου Αθηναίων . Από την αποδεικτική διαδικασία προέκυψε ότι η αντεπιστροφή βαλβίδα τοποθετείται κατόπιν υποχρεώσεως που απορρέει από τον Κανονισμό λειτουργίας της ΕΥΔΑΠ. Η εγκατάσταση της επιβαρύνει μονό τους ιδιοκτήτες των ιδιοκτησιών που τροφοδοτεί η εξυπηρετεί η ΕΥΔΑΠ, ως εξάλλου και η ίδια συνομολογεί στην ένδικη έφεση της - και όχι τους ενοικιαστές, ως εν προκειμένω η ενάγουσα και έχει σαν αποκλειστικό σκοπό της σε περίπτωση που υπερπληρωθεί το κύκλωμα της αποχετεύσεως λόγω νεροποντής να αποτρέψει τα λύματα που βρίσκονται μέσα στον αποχετευτικό αγωγό να ανέλθουν σε πιο ανώτερο ύψος και να μπουν μέσα στις γειτονικές ιδιοκτησίες. Σε καμιά περίπτωση λοιπόν, η χρήση της και η λειτουργία της δεν έχει σχέση με την συγκεκριμένη περίπτωση, όπου από κακό χειρισμό των εργατών, η υδροβολή και όχι λύματα από υπερπλήρωση του δικτύου, εισήλθαν μέσα στον αποχετευτικό αγωγό της πολυκατοικίας με κατεύθυνση προς το υπόγειο. Αν υπήρχε τέτοια βαλβίδα, απλά θα καταστρεφόταν, θα διαρρηγνυόταν και δεν θα σταματούσε την υδροβολή που θα συνέχιζε την πορεία της μέχρι το υπόγειο συμπαρασύροντας τα εξαρτήματα της. Τα ως άνω δεν αναιρούνται από το γεγονός, ότι η εναγομένη έχει μισθώσει το συγκεκριμένο κατάστημα για 20 έτη δεδομένου ότι ο υπόχρεος τοποθέτησης της βαλβίδας καθορίζεται αποκλειστικά με βάση το ιδιοκτησιακό καθεστώς και όχι με βάση τερες παραμέτρους. Περαιτέρω η εναγομένη ισχυρίζεται ότι οι εταίροι της εναγομένης όφειλαν να ελέγξουν ότι το συγκεκριμένο κατάστημα ισόγειο μετά υπογείου ήταν κατάλληλο για τη συγκεκριμένη χρήση ήτοι ως αποθήκη βιβλίων πλην όμως από κανένα εκ των προσκομιζομένων εκατέρωθεν αποδεικτικών μέσων δεν προέκυψε ότι το συγκεκριμένο μίσθιο ήταν ακατάλληλο. Αντιθέτως η διάρκεια της μίσθωσης, η οποία κατά τους ισχυρισμούς της εναγομένης υπερέβαινε τα δέκα έτη, καταδεικνύει ότι ουδένα πρόβλημα υπήρχε σε αυτό μέχρις ότου η ζημιογόνα συμπεριφορά των προστηθέντων της εναγομένης προκάλεσε όσα προεκτέθηκαν. Ως εκ τούτου από την αποδεικτική διαδικασία δεν προέκυψε ότι συνέτεινε και η ίδια η ενάγουσα στην πρόκληση της ζημίας της και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο απέρριψε τη σχετική ένσταση με συνοπτικότερη αιτιολογία , η οποία παραδεκτώς συμπληρώνεται από το Δικαστήριο αυτό ορθά κατ αποτέλεσμα έκρινε και τα όσα υποστηρίζει η εκκαλουσα με το δεύτερο λόγο έφεσης της κρίνονται απορριπτέα.

Κατά το άρθρο 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος υπάρχει όταν από την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου ή την πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε ή από τις περιστάσεις που μεσολάβησαν, η εκ των υστέρων άσκηση του δικαιώματος έρχεται σε αντίθεση με τα κρατούντα στις συναλλαγές ή προς τα επιβαλλόμενα χρηστά συναλλακτικά ήθη ή προς τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του δικαιώματος, έτσι ώστε η ενάσκηση του δικαιώματος αυτού να προσκρούει στις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου (ΑΠ 373/2010 Ηλεκτρονική Συλλογή «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 353/2009 ΔΕΝ 2009.769). Για την εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης δεν αρκεί η μακροχρόνια αδράνεια του δικαιούχου να ασκήσει το δικαίωμα, αλλ απαιτείται να συντρέχουν και πρόσθετες ειδικές συνθήκες και περιστάσεις προερχόμενες κυρίως από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου και του οφειλέτη, ενόψει των οποίων και της αδράνειας του δικαιούχου, η επακολουθήσασα άσκηση του δικαιώματος, που τείνει σε ανατροπή της κατάστασης που δημιουργήθηκε και διατηρήθηκε επί μακρό εξέρχεται των επιβαλλομένων ορίων του άρθρου 281 ΑΚ (ΑΠ 646/2010 Ηλεκτρονική Συλλογή «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 674/2009 ΔΕΝ 2009.1430ΑΠ 90/2009 ΔΕΝ 2009.902). Εν προκειμένω, η εκκαλουσα με τον τρίτο λόγο έφεσης της επαναφέρει παραδεκτώς ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου τον προβληθέντα και στον πρώτο βαθμό ισχυρισμό της περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της ενάγουσας επικαλούμενη ότι εκείνη αφενός ασκεί την ένδικη αγωγή της σε βάρος μίας επιχείρησης κοινής ωφελείας, ενώ θα έπρεπε να την ασκήσει κατά του ιδιοκτήτη του μίσθιου και αφετέρου ότι εάν είχε απομακρύνει εγκαίρως τα εμπορεύματα της δεν θα υφίστατο ουδεμία ζημία .Πλην όμως η επίκληση των περιστατικών αυτών η αλήθεια των οποίων αποκλείει τη γέννηση ή συνεπάγεται την κατάλυση του δικαιώματος δεν θεμελιώνει και ένσταση καταχρηστικής άσκησης του αλλά συνιστά αιτιολογημένη άρνηση της στηριζόμενης στο δικαίωμα αυτό αγωγής Α.Π. 1799/2006 τνπ ΝΟΜΟΣ ) . Επομένως το πρωτοβάθμιο δικαστηρίου που με την εκκαλουμένη απέρριψε την ανωτέρω ένσταση, έστω και με εσφαλμένη αιτιολογία που αντικαθίσταται από την παρούσα (534 ΚΠολΔ) και είναι ευνοϊκότερη για την εκκαλουσα, μολονότι οι ενστάσεις {εκτός από την ένσταση μονομερούς συμψηφισμού, περί της οποίας δεν πρόκειται}, δεν αποτελούν κεφάλαια της δίκης (ΑΠ 76/2015), ώστε να δημιουργείται δεδικασμένο και να απαγορεύεται η χειροτέρευση της θέσης του εκκαλούντος (άρθρο 536 ΚΠολΔ), ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις του άρθρου 281 ΑΚ και όσα αντίθετα ισχυρίζεται η εκκαλουσα με τον τρίτο λόγο έφεσης της είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Ως εκ τούτου , μη υπάρχοντος έτερου λόγου έφεσης προς διερεύνηση, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση στο σύνολο της ως κατ'ουσίαν αβάσιμη ενώ παρέλκει η εξέταση της επικουρικά ασκηθείσας έφεσης και να διαταχθεί η απόδοση του με αριθμ. 21880829295808/2018 παράβολου στο δημόσιο Ταμείο . Τα δικαστικά έξοδα του παρόντα βαθμού δικαιοδοσίας των εφεσίβλητων πρέπει κατόπιν υποβολής του σχετικού νόμιμου αιτήματος τους ( άρθρο 191 παρ2 ΚΟΠΛΔ) να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας, η οποία ηττάται .

Για τους λόγους αυτούς.

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την έφεση .

Δέχεται τυπικά αυτή.

Απορρίπτει την έφεση κατ' ουσίαν .

Διατάσσει την απόδοση του με αριθμ. 21880829295808/2018 παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.

Επιβάλει τη δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας των εφεσίβλητων σε βάρος της εκκαλούσας την οποία ορίζει στο ποσό των ( 6οο) ευρώ.

Kρίθηκε αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 10 Ιανουαρίου 2020 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι τους δικηγόροι.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ