ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Εδώ και μήνες το Ελληνικό Δημόσιο και η Κτηματική Υπηρεσία Ανατολικής Αττικής προβάλουν αξιώσεις κυριότητας εναντίον χιλιάδων ιδιοκτητών ακινήτων, κυρίως διαμερισμάτων, εντός των ορίων του Δήμου Νέας Ιωνίας. Κάθε μέρα ιδιοκτήτες ακινήτων που υπέβαλλαν την νόμιμη αίτηση για την εγγραφή τους στο Κτηματολόγιο του Δήμου, πηγαίνουν ανυποψίαστοι στο ταχυδρομείο και παραλαμβάνουν συστημένες επιστολές ανάλογα με τις ιδιοκτησίες τους που όταν τις ανοίγουν πέφτουν κυριολεκτικά από τα σύννεφα διαβάζοντας ότι το Δημόσιο αμφισβητεί την κυριότητα τους στο οικόπεδο η στα διαμερίσματα που χτίσθηκαν πάνω σε αυτό το οικόπεδο Την αρχική δυσαρέσκεια και ανησυχία την διαδέχεται γρήγορα στις περισσότερες των περιπτώσεων το χαμόγελο ο εφησυχασμός και η απαξίωση. «Έλα μωρέ σιγά μην έρθει το Δημόσιο να με βγάλει απ το σπίτι μου. Θα πάρω την καραμπίνα [έχει δεν έχει ] και θα τους δείξω εγώ.

Πέραν βέβαια από τους ψευτοπαληκαρισμούς, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Αν υπάρχει πρόβλημα στους τίτλους δεν μπορεις να αντιτάξεις την μακρόχρονη παραμονή σου στο ακίνητο απέναντι στο Δημόσιο. Απο την άλλη πάλι, σίγουρα δε θα έρθει το Δημόσιο να σε ξεσπιτώσει και να γίνει άλλο ένα κοινωνικό μπαμ σαν το οικονομικό που ζούμε σήμερα. Άρα η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση.

Κατά αρχην Χρησικτησία απέναντι στο Δημόσιο δεν υφίσταται ούτε στοιχειοθετείται Αλλιώς θα μπορούσε ο καθένας μας να άφηνε ένα κοπάδι γιδοπροβατα πάνω στη Πάρνηθα και σε λίγα χρόνια να περιέφρασσε τη βοσκή ως οικόπεδο του. Ο Νομός της Αεράμυνας που ψηφίσθηκε το 1914 επί Ε. Βενιζέλου αποκλείει κάθε τέτοια όρεξη Όμως υπάρχει και νεότερος Νομος που προστατεύει και τον ιδιοκτήτη.

Το άρθρο 4 του Ν. 3127/2003 (ΦΕΚ Α' 67/19-3-2003) ορίζει:

………. « Σε ακίνητο που βρίσκεται μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων, που έχει οριοθετηθεί, ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου εφόσον α) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, αδιαταράκτως για δέκα (10) έτη το ακίνητο, με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία (δηλαδή από αγορά ή ανταλλαγή ή από πλειστηριασμό), υπέρ του ιδίου ή του δικαιοπαρόχου του (δηλαδή του προηγούμενου ιδιοκτήτη), που έχει καταρτισθεί και μεταγραφεί μετά την 23.2.1945, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη, ή β) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, το ακίνητο αδιαταράκτως για χρονικό διάστημα τριάντα (30) ετών, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη….».

Αν λοιπόν υπάρχει αδιατάρακτη σειρά συμβολαίων έως τουλάχιστον το 1945, ιδιαιτέρα με αγοραπωλησίες, τότε το Δημόσιο δεν μπορεί να μας κάνει τίποτε. Άρα καθόμαστε με ήσυχη την συνείδηση; Όχι βεβαία Όσοι ιδιοκτήτες πήραν τέτοια συστημένη επιστολή πρέπει να παρακολουθούν από την ιστοσελίδα του Δήμου τις δικασίμους των Ενστάσεων με βάση το ΚΑΕΚ του ακινήτου τους. Και εκείνη την μέρα πρέπει να προσέλθουν στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου και να αντιτάξουν με υπόμνημα τους τίτλους κυριότητας τους. Όσο πιο παλιά τόσο το καλλίτερο Για παράδειγμα στη περιοχή του Περισσού πριν το 1920 ο χώρος πάνω από την σιδηροδρομική γραμμή [ΑΒ Βασιλοπουλος, LDL, Γυμνάσιο Λυκειο κλπ] ανήκε στον Πανάγιο Τάφοτων Ιεροσολύμων. Αν υπάρχουν συμβόλαια από τα οποία να φαίνεται αγορά από τον Πανάγιο Τάφο, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν όχι, υπάρχει πρόβλημα. Άλλοι πάλι πρέπει να ελέγξουν αν όλα τα συμβόλαια που είναι προγενεστερα του δικού τους έχουν πράγματι μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο. Ναι μην σας φαίνεται παράξενο. Ο Νόμος είναι σαφής Η απόκτηση κυριότητας σε ακίνητο μετά την σύνταξη του Αστικού Κώδικα, συντελειται με συμβολαιογραφική πράξη και μεταγραφή της Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν ξεχάσει την μεταγραφή και πρέπει σε αυτή την περίπτωση να ξεκινήσουν από την ξεχασμένη μεταγραφή, επαναμεταγραφοντας όλα τα συμβόλαια εξ αρχής μέχρι το δικό τους.

Τι κίνδυνος υπάρχει

Α] αν δεν ξεκαθαρισθεί στην εκδίκαση της ένστασης η κυριότητα του ακινήτου δηλαδη σε ποιον ανήκει, τότε για το Κτηματολογιο του Δημου Ν. Ιωνίας και όταν αυτό αρχίσει να λειτουργεί επισήμως, ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης δεν είναι ιδιοκτήτης ……………………………

Εδώ και μήνες το Ελληνικό Δημόσιο και η Κτηματική Υπηρεσία Ανατολικής Αττικής προβάλουν αξιώσεις κυριότητας εναντίον χιλιάδων ιδιοκτητών ακινήτων, κυρίως διαμερισμάτων, εντός των ορίων του Δήμου Νέας Ιωνίας. Κάθε μέρα ιδιοκτήτες ακινήτων που υπέβαλλαν την νόμιμη αίτηση για την εγγραφή τους στο Κτηματολόγιο του Δήμου, πηγαίνουν ανυποψίαστοι στο ταχυδρομείο και παραλαμβάνουν συστημένες επιστολές ανάλογα με τις ιδιοκτησίες τους που όταν τις ανοίγουν πέφτουν κυριολεκτικά από τα σύννεφα διαβάζοντας ότι το Δημόσιο αμφισβητεί την κυριότητα τους στο οικόπεδο η στα διαμερίσματα που χτίσθηκαν πάνω σε αυτό το οικόπεδο Την αρχική δυσαρέσκεια και ανησυχία την διαδέχεται γρήγορα στις περισσότερες των περιπτώσεων το χαμόγελο ο εφησυχασμός και η απαξίωση. «Έλα μωρέ σιγά μην έρθει το Δημόσιο να με βγάλει απ το σπίτι μου. Θα πάρω την καραμπίνα [έχει δεν έχει ] και θα τους δείξω εγώ.

Πέραν βέβαια από τους ψευτοπαληκαρισμούς, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Αν υπάρχει πρόβλημα στους τίτλους δεν μπορεις να αντιτάξεις την μακρόχρονη παραμονή σου στο ακίνητο απέναντι στο Δημόσιο. Απο την άλλη πάλι, σίγουρα δε θα έρθει το Δημόσιο να σε ξεσπιτώσει και να γίνει άλλο ένα κοινωνικό μπαμ σαν το οικονομικό που ζούμε σήμερα. Άρα η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση.

Κατά αρχην Χρησικτησία απέναντι στο Δημόσιο δεν υφίσταται ούτε στοιχειοθετείται Αλλιώς θα μπορούσε ο καθένας μας να άφηνε ένα κοπάδι γιδοπροβατα πάνω στη Πάρνηθα και σε λίγα χρόνια να περιέφρασσε τη βοσκή ως οικόπεδο του. Ο Νομός της Αεράμυνας που ψηφίσθηκε το 1914 επί Ε. Βενιζέλου αποκλείει κάθε τέτοια όρεξη Όμως υπάρχει και νεότερος Νομος που προστατεύει και τον ιδιοκτήτη.

Το άρθρο 4 του Ν. 3127/2003 (ΦΕΚ Α' 67/19-3-2003) ορίζει:

………. « Σε ακίνητο που βρίσκεται μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων, που έχει οριοθετηθεί, ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου εφόσον α) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, αδιαταράκτως για δέκα (10) έτη το ακίνητο, με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία (δηλαδή από αγορά ή ανταλλαγή ή από πλειστηριασμό), υπέρ του ιδίου ή του δικαιοπαρόχου του (δηλαδή του προηγούμενου ιδιοκτήτη), που έχει καταρτισθεί και μεταγραφεί μετά την 23.2.1945, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη, ή β) νέμεται, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, το ακίνητο αδιαταράκτως για χρονικό διάστημα τριάντα (30) ετών, εκτός εάν κατά την κτήση της νομής βρισκόταν σε κακή πίστη….».

Αν λοιπόν υπάρχει αδιατάρακτη σειρά συμβολαίων έως τουλάχιστον το 1945, ιδιαιτέρα με αγοραπωλησίες, τότε το Δημόσιο δεν μπορεί να μας κάνει τίποτε. Άρα καθόμαστε με ήσυχη την συνείδηση; Όχι βεβαία Όσοι ιδιοκτήτες πήραν τέτοια συστημένη επιστολή πρέπει να παρακολουθούν από την ιστοσελίδα του Δήμου τις δικασίμους των Ενστάσεων με βάση το ΚΑΕΚ του ακινήτου τους. Και εκείνη την μέρα πρέπει να προσέλθουν στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου και να αντιτάξουν με υπόμνημα τους τίτλους κυριότητας τους. Όσο πιο παλιά τόσο το καλλίτερο Για παράδειγμα στη περιοχή του Περισσού πριν το 1920 ο χώρος πάνω από την σιδηροδρομική γραμμή [ΑΒ Βασιλοπουλος, LDL, Γυμνάσιο Λυκειο κλπ] ανήκε στον Πανάγιο Τάφοτων Ιεροσολύμων. Αν υπάρχουν συμβόλαια από τα οποία να φαίνεται αγορά από τον Πανάγιο Τάφο, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν όχι, υπάρχει πρόβλημα. Άλλοι πάλι πρέπει να ελέγξουν αν όλα τα συμβόλαια που είναι προγενεστερα του δικού τους έχουν πράγματι μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο. Ναι μην σας φαίνεται παράξενο. Ο Νόμος είναι σαφής Η απόκτηση κυριότητας σε ακίνητο μετά την σύνταξη του Αστικού Κώδικα, συντελειται με συμβολαιογραφική πράξη και μεταγραφή της Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν ξεχάσει την μεταγραφή και πρέπει σε αυτή την περίπτωση να ξεκινήσουν από την ξεχασμένη μεταγραφή, επαναμεταγραφοντας όλα τα συμβόλαια εξ αρχής μέχρι το δικό τους.

Τι κίνδυνος υπάρχει

Α] αν δεν ξεκαθαρισθεί στην εκδίκαση της ένστασης η κυριότητα του ακινήτου δηλαδη σε ποιον ανήκει, τότε για το Κτηματολογιο του Δημου Ν. Ιωνίας και όταν αυτό αρχίσει να λειτουργεί επισήμως, ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης δεν είναι ιδιοκτήτης ……………………………

Αυριο θα συνεχισω με τους πραγματικους κινδυνους που υπαρχουν αν απαξιωσουμε το προβλημα και πουμε "ωχ αδερφε εχω με αλλα να σχοληθώ"