ΤΟ ΚΑΤ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ

Πέρασε κάμποσος χρόνος αφ οτου ασχοληθήκαμε με τα δυο πιo εύκολα ας πούμε, διαζύγια. Το αυτόματο η διετούς διαστάσεως και το συναινετικό.

Η τρίτη και πιο δύσκολη περίπτωση είναι το «Κατ’ αντιδικία διαζύγιο» μια διαδικασία όπου, όπως και παλιά ο/η σύζυγος ζητάει μονός αυτός/η με αγωγή στο Δικαστήριο να εκδοθεί απόφαση εις βάρος του αλλου συζύγου. Στη αγωγή εκθέτει τα περιστατικά που οδήγησαν στη διάλυση του σπιτιού και του γάμου [πολλές φορές με λεπτομέρειες ιδιαιτέρα δυσάρεστες να κοινοποιούνται] και για τα οποία κατά τον ενάγοντα η υπαιτιότητα βαρύνει τον αντίδικο σύζυγο. Αυτά αποδεικνύονται στο δικαστήριο με μάρτυρες κι έγγραφα. Η απόφαση βγαίνει σε λογικό διάστημα 4-5 μηνών αλλά μπορεί να καθυστερήσει και 2-3 χρόνια γιατί μπορεί να ασκηθεί και αντίθετη αγωγή. Και βεβαια όπως και στην πρώτη περίπτωση διαζυγίου [το αυτόματο], αλλά δεν το κρύβω ακόμα και στην δεύτερη δηλαδή το συναινετικό, μπορεί να απέλθει εμπλοκή όταν ο άλλος σύζυγος ασκήσει και έφεση.

Η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη και ψυχοφθόρα. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι γονείς τραβιόνται στα δικαστήρια. Στους διαδρόμους του δικαστηρίου αλλά και αλλού συμβαίνουν σκηνές απείρου κάλλους και στο τέλος το ραγισμένο γυαλί γίνεται κομμάτια και τα πυροτεχνήματα που φώτιζαν την τελετή του γάμου γίνονται ανάμνηση.

Μαζί όμως με το διαζυγιο τρέχουν και ένα σωρό προβλήματα.

Πρώτον το αίτημα για Διατροφή. Αυτή, στην περίπτωση του κατά αντιδικία διαζυγίου μπορεί να ζητηθεί είτε μαζί με την αγωγή διαζυγίου είτε ακόμα και με ξεχωριστό δικόγραφο. Και βεβαια όχι μόνο για τα παιδιά γιατί και ο/η σύζυγος μπορεί να ζητήσει διατροφή αλλά υπό προϋποθέσεις.

Διατροφή, μην μας φαίνεται παράξενο μπορεί να ζητήσει και ο άνδρας σύζυγος όταν είναι ανίκανος για κάποιο λόγο να διαθρέψει εαυτόν.

Στην περίπτωση της διατροφής και αφού εκδοθεί η απόφαση, ως μέσον εκτελέσεως της, γίνεται ακόμα και κατάσχεση του 1/2 του μισθού ή της σύνταξης του υπόχρεου συζύγου καθώς και των περιουσιακών του στοιχείων. Ακόμα και η σύνταξη του θανόντος συζύγου καταβάλλεται εάν αυτός ήταν υπόχρεος σε διατροφή πριν το θάνατο και χωρίς να έχει εκδοθεί εν ζωή σχετική δικαστική απόφαση!

Δεύτερον η Eπιμέλεια των τέκνων.

Η Γονική Μέριμνα, η φροντίδα δηλαδή που υποχρεώνονται να έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους συνεχίζεται και μετά την λύση του γάμου ανεξάρτητα πλάι σε ποιον μένουν. Όμως τα παιδιά πέραν από την ποιότητα ζωής που πρέπει να διατηρήσουν πρέπει να μείνουν και κάπου, ιδιαιτέρα όσο είναι ανήλικα και αδύναμα να επιβιώσουν μονά τους. Έτσι το δικαστήριο στη περίπτωση του κατά αντιδικία διαζυγίου αποφασίζει γι αυτό κρίνοντας τον καταλληλότερο από τους δυο γονείς πλάι στον οποίο θα μείνουν. Σήμερα πέρα από τις παλιές αντιλήψεις που η μάνα εθεωρείτο απαράβατα εκείνη πλάι στην οποία θα μεγάλωναν τα παιδιά μετά την λύση του γάμου, δεν είναι το Α και το Ω σε μια τέτοια απόφαση. Το δικαστήριο κρίνει με γνώμονα τις προϋποθέσεις που του παρουσιάζονται και δίνει την επιμέλεια και στον πατέρα. Πάνω απ όλα το συμφέρον του παιδιού για μια σωστή ανάπτυξη τόσο σωματική όσο και πνευματική.

Τρίτον τα μετά γάμον Αποκτήματα.

Τι συμβαίνει με την περιουσία και με αυτό που ονομάζουμε αποκτήματα στο γάμο; Ότι ανήκε πριν στο κάθε σύζυγο παραμένει βεβαια και μετά την λύση αυτοδίκαια στην κυριότητα του. Όμως κατά τον γάμο αποκτήθηκε πιθανόν μια στέγη κατά ιδίαν η εξ αδιαιρέτου, ένα κοινό αυτοκίνητο, μετοχές, χρήματα κοσμήματα κλπ. Με το οικογενειακό δίκαιο ακόμα και αν τα περιουσιακά στοιχεια αναγνωρίζονται στο όνομα του ενός συζύγου, έχει δικαίωμα ο άλλος σύζυγος να απαιτήσει τουλάχιστον το 1/3 από αυτά. Είναι τεκμήριο αναγνωρισμένο από το νομο αλλά μαχητό. Τι σημαίνει αυτό; Ο αντίδικος σύζυγος όταν εναχθεί από τον άλλο σύζυγο μπορεί να παρουσιάσει στοιχεια ότι σε τίποτε δεν συνέβαλε ο άλλος σύζυγος για να αποκτηθούν, οπότε η απαίτηση αυτή μπορεί να πέσει στο κενό. Όλα είναι θέμα αποδείξεως και βεβαια δεν συμβουλεύω να κρατάμε αποδείξεις από την επόμενη μέρα του γάμου αλλά τουλάχιστον αν κάποια σημάδια δεν είναι καλά να προετοιμαζόμαστε για μια πιθανή αντιδικία. Ο γάμος δεν είναι συμβόλαιο αλλά οι περιστάσεις μπορεί νά τον κάνουν αγοραπωλησία. Βασικοί δείκτες του πως θα πολεμηθούν τα αποκτήματα είναι βέβαια το αν έχει εισοδήματα ο κάθε σύζυγος κατά τη διάρκεια του γάμου, χωρίς αυτό να απαγορεύει να θεωρείται αντίστοιχα σαν εισφορά στη δημιουργία των αποκτημάτων ακόμα και αυτό το ταπεινό πλύσιμο των πιάτων που κάνει η νοικοκυρά στο σπίτι.

Τετάρτον η Οικογενειακή στέγη. Όταν η κατοικία αποκτήθηκε κατά την διάρκεια του γάμου; Έως την οριστική λύση του γάμου καθένα από τα δυο μέρη έχει δικαίωμα να μένει σ αυτήν ακόμα και αν υπάρχουν λόγοι αποτρεπτικοί όπως αν ανήκει στον ενα σύζυγο, η αγοράσθηκε η, ενοικιάσθηκε έπ ονόματί του. Σε περίπτωση λοιπόν που τα πράγματα δεν πάνε καλά, ιδιαιτέρα όταν συμβαίνουν βιαιότητες, το αδύναμο μέρος [πιο σύνηθες η γυναικα], ζητάει να φύγει από την κοινή οικογενειακή στέγη ο βιαιοπραγών σύζυγος και αυτή θα είναι η κρίση του δικαστηρίου αν του ζητηθεί κάτι τέτοιο. Έτσι το άλλο μέρος και βασικά το ποιο αδύναμο, έχει το χρόνο έως ότου λυθεί τελεσίδικα ο γάμος, να παραμείνει στο χώρο του, να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να σχεδιάσει το μέλλον.